​

Selimiye, Bozburun yarımadasının doğusunda, adını verdiği koyun kıyısında kurulmuş bir köy. Koyun kuzey kıyısında Turgutköy, güney kıyısında ise Selimiye bulunuyor. Selimiye Marmaris'e 43 km (50 dk) mesafede. Buraya ulaşım için en makul yol Datça yolu-Hisarönü-Orhaniye-Turgut üzerinden gelmek. İçmeler-Turunç üzerinden gelen yol biraz daha kısa (38 km) ama çok iniş çıkışlı ve virajlı olduğu için daha uzun sürüyor.

 

Köy ismini I.Selim'den almış, eski ismi ise "Losta". Konumu itibariyle gemiler için korunaklı bir bölge olduğundan, eski çağlardan bu yana hep canlı kalmış. Selimiye halkı Razgrad/Bulgaristan kökenli. [kaynak] Halkın geçim kaynağı ise turizm, balıkçılık ve tarım. 

 

Doğası, sakinliği ve atmosferi Selimiye'yi ilk defa görenleri fazlasıyla etkiliyor. Birçok kişi Selimiye'ye birden fazla kez geliyor. Haliyle Selimiye'deki turist popülasyonu her geçen yıl biraz da artıyor. Eski haline kıyasla betonlaşma seviyesi artmış olsa da hala şirin kalmayı başarabilmiş. Bunda halkın, köylerinde büyük otel inşasına izin vermemesinin, büyük payı var. Gerçi, ismi köy olsa da özellikle denize yakın olan bölgesi ortalama bir köye kesinlikle benzemiyor. Yaklaşık 500 metrelik sahil şeridinde birçok butik otel, pansiyon, restoran, cafe, market ve hediyelik eşya satan işletmeler bulunuyor. Zorunlu mu yoksa gönülden mi yapılmıştır bilmiyoruz ama bu işletmelerin hemen hepsi "Ege kıyısında bir balıkçı kasabası" konseptine uygun olarak dekore edilmiş, böylelikle bulundukları yere güzellik katmışlar. Bu mimari ve doğal güzelliklerin oluşturduğu dekorun ortasındaki taş yolda yürüyüş yapmak gerçekten büyük keyif. Yürüyüş esnasında sokağa taşan müzik sesi duymak zorunda kalmıyor veya canhıraş bir şekilde sizi restoranına çağıran esnafla karşılaşmıyorsunuz. Müzikli tek mekan olan "Piano Jazz Bar” da kimseyi rahatsız etmiyor. İşletmeler, ziyaretçilere ve birbirlerine karşı oldukça saygılılar diyebiliriz. 

 

Selimiye yaz döneminde kalabalık, hafta sonları ve uzun tatillerde ise aşırı kalabalık bir hal alıyor. Talebin bu kadar fazla olması doğal olarak fiyatları yükseltmiş. Diğer yerlerdeki benzer kaliteye sahip işletmelere göre Selimiye'nin fiyatları hayli yüksek. bazı mekanlarda yüksek fiyatlara rağmen bir hafta sonrasına bile rezervasyon yaptırmak zor.

​

Yeme İçme

Selimiye, yeme içme bakımından oldukça geniş bir çeşitliliğe sahip. Çeşitler ve tavsiye mekanları şöyle bir sıralarsak:

Deniz ürünleri>> Sardunya Restaurant (Her zaman dolu ve pahalı) ve Hidayet'in Yeri (Levrek ve ahtapotu çok başarılı, Vedat Milor tescilli, fiyatları Selimiye ortalamasının biraz altında)

Mantı>> Badem Mantı (Fiyatlar yüksek, çiğ börek, yaprak sarma ve kızarmış mantı fena değil)

Tost vs.>> Karadut Kahve Evi (Fiyatları Selimiye ortalamasının altında, tost, ayran başarılı, sucuk güzel, Vedat Milor tavsiyeli)

Pide>>  Mavi Pide (Közlenmiş patlıcanlı pide denemeye değer) 

Tatlı>> Paprika (Fiyatlar yüksek, haşhaşlı tatlı, kestaneli tiramisu, şeftali tatlısı ve lavantalı limonata başarılı. Abramoviç de bir zamanlar buraya gelmiş:) ) Losta Tatlıları (Keçi sütü dondurma, keçi peynirli losta tatlısı)

​

Bunların yanında ev yemeği yapan yerler ve Losta&Ceri gibi konsept cafeler de tercih edilebilir. Ama onuncu kez tekrar edelim: fiyatlar yüksek. Kısıtlı bir bütçeye sahipseniz ve iyi bir seçim yapmak istiyorsanız foursquare'de hemen her mekan için birçok puanlama ve tavsiyeler mevcut. Biraz kafa yorup kesenize ve keyfinize uygun olanları seçersiniz.

​

Deniz

Selimiye Koyu'nda deniz oldukça berrak ve sakin. Bu ortamın getirdiği tembelliğe uygun olarak denizin içinde hamaklar kuruluyor. Tam bir Selimiye klasiği. Deniz iyi güzel ama şu dezavantajları var: koyda her zaman birçok yat ve tekne oluyor, zemin kum değil çakıllı, işletmeler kıyıları parsellemiş durumda ve şezlonglar sahil yürüyüş yolunun hemen yanı başında bulunuyor. Selimiye'de halk plajı yok. Denize girmek istediğinizde ya otelin kendi plajlarında ya da diğer özel plajlarda girmek gerekiyor. Diğer önemli nokta ise Selimiye'de bir kanalizasyon sistemi yok ve işletmelerin foseptik çukurlarının denize sızdığından bahsediliyor. 2016 yılının Temmuz ayında yapılan bir ölçüme göre limanda kolibasili 820 çıkmış. Uzun lafın kısası bilhassa çocuklar için Selimiye merkezinde denize girmek çok makul bir fikir değil. Ama Marmaris'in her yerinde olduğu gibi Selimiye'de de dalış ve gezi için tekne turları yapılıyor. Genellikle 10:00-17:00 saatleri arasında yapılan turlarda, civardaki akvaryum gibi koylar ile Kamelya ve Dişlice Adaları'nda yüzme molaları veriliyor. Turların fiyatı 60₺ (2017 yılı). Bu fiyata standart öğle yemeği (balık-makarna-salata-tatlı) de dahil, sadece içecekler için ilave ücret ödeniyor. Yani denizdeki fiyatlar karadan ucuz. Tabi dışarıdan yiyecek içecek getiremiyorsunuz. Temiz bir deniz için diğer seçenek ise 2,5 km kuzeyde kumsalı olan Sığliman (Akkum) koyu. Kumsalı biraz toprakla karışık gibi, görüp karar vermek gerekiyor. Eğer aracınız varsa yarım saatlik mesafelerde zaten onlarca alternatif var. 

​

Kamelya ve Dişlice (Aşk) Adaları ve Bencik Koyu​

Selimiye tekne turlarının rotası üzerinde bulunan duraklardan üçünü seçerek bunlarla ilgili bir iki cümle söyleyelim: 

 

>Kamelya (Kameriye, Camelia, Manastır) Adası: Adanın en büyük özelliği, üzerinde 1800 yıllık geçmişe sahip küçük bir Ortodoks kilisesi bulunması. Kilise, teknelerin yanaştığı minik plajın hemen üzerinde bulunduğu için ulaşımı çok kolay. Kilise avlusundaki mozaikler fazla bozulmadan günümüze kadar gelmeyi başarmış. Kilisenin eski dostu ise bahçedeki asırlık zeytin ağacı. Üzerine bağlanan binlerce renkli bez, çaput ve hatta naylon poşetlerle yeni gelin gibi duruyor. Adanın diğer sakinleri ise keçi ve eşekler. Teknelerin gelişini dört gözle bekliyorlar. Denizin berraklığı ve manzara konusuna artık girmiyoruz bile.

​

>Dişilce (Aşk) Adası: Bu ada üzerinde sarı ve turuncu renklerde yosunlar bağlamış olan dik ve yüksek kaya parçalarından oluşuyor. Bir baştan bir başa uzunluğu 300 metre. İsmini yan yana dizilerek dişe benzeyen kayalarından almış. Ada, aynı zamanda gizli aşıkları kayalar arasında saklamakta oldukça hünerli olduğu için Aşk Adası ismini de almış. Ada üzerinde martılardan başka hayat belirtisi yok, zaten herhangi bir düzlük de yok. Burada yapılabilecek en güzel şeylerden biri de adanın ortasındaki bir geçitten yüzerek arka tarafa geçmek.  

>Bencik Koyu: Bu koy, Hisarönü Körfezi ile Gökova Körfezi’ni birbirinden ayıran Datça yarımadasının en dar yerinin (1200m) hemen güneyinde bulunuyor. Koyun iç kısmından yarım saatlik bir yürüyüşle yarımadanın kuzey tarafına, yani Bördübet Koyu’na kadar geçmek mümkün. Rivayete göre, zamanında Knidos'lular Pers'lerin saldırılarından korunmak için denizi hemen kuzeydeki Kayıkaşıran (Balıkaşıran) koyuna bağlamak ve Datça'yı bir ada devlet haline dönüştürmek istemişler, sonra nedense yapılamamış. Bencik Koyu'nda deniz, karanın 2 km kadar içine sokularak bir fiyort oluşturuyor. Koyun etrafı çam ağaçlarıyla kaplı, kuzey tarafı ise sazlık. Her türlü rüzgara karşı korunaklı olması nedeniyle yatların çok tercih ettiği bir liman. Bencik Koyu'nda ayrıca MTA'nın kampı ile bir yazlık site bulunuyor. 

​

Tarihi Kalıntılar

Selimiye çevresinde tarihi kalıntılara da rastlamak mümkün. Antik adı ‘Hydas' olan Selimiye çevresinde üç kale kalıntısı var. Biri Selimiye’nin en yüksek tepesinde, diğeri Sarıkaya tepesinde, sonuncusu ise Kızılköy Mahallesi’nde. Koyun güneydoğu tepelerinde Helenistik dönemden kalan sur kalıntıları bulunuyor. Kıyıdan 100 m açıkta Selimiye’ye yaklaşan teknelere yol göstermek amacıyla inşa edilmiş gözetleme burcu, deniz feneri, manastır ve tiyatro kentin görülmeye değer diğer kalıntıları. Bölgedeki batıklardan çıkarılan kalıntılar ise Bodrum Sualtı Müzesi’nde sergileniyor. [kaynak]

​

Özet

Selimiye sakinliği, zengin cafe-restoranları ve şirinliği ile Marmaris'in öne çıkan köylerinden biri. Buranın nimetlerinden başarıyla faydalanmak için en az birkaç gün ve mümkünse denize kıyısı olan otellerden birinde kalmak gerek. Buna imkan yoksa yani günübirlik gelinecekse erken bir saatte gelinmeli, günün güneşli ve sıcak saatlerinde tekne turlarına katılmalı, dönüşte ise etraf gezilerek mükellef bir akşam yemeği sonrası paşa paşa eve dönülmeli. 

​

Bonus-1: Selimiye'nin fotoğrafını çekmek için en güzel nokta "Yalnızlar Tepesi", yani Bozburun'a giden yol zerindeki ilk tepe.

​

Bonus-2: Turgut'tan Selimiye'ye geliş yolu üzerinde (4 km kala) deniz kıyısında piknik yapmaya müsait ağaçlık küçük bir bölge var. Haritada "Erler Mevki" olarak geçiyor. Zaten gelirken yol kenarına park etmiş araçlardan böyle bir yerin varlığını çıkarmak mümkün. Burada bizzat piknik yapılıp denize girebilir veya en azından aracı sağa çekip arkanıza masmavi koy manzarasını alarak fotoğraf çekebilirsiniz.

​

Bonus-3: Selimiye'de orijinal hatıra veya hediyelik eşyalar bulmak mümkün. Tavsiyemiz: Severin 

​

Bonus-4: Kenan İmirzalıoğlu-Sinem Kobal çiftinin satın aldığı ev Selimiye sahilinde. Galeride son fotoğrafa bakabilirsiniz.